Wednesday, June 17, 2009

Ego na lalaki, pag natanto nakasusuka

Kamay ng aking puso sumakal sa aking leeg,

Sa pagpigil ko ng mga salitang nais lumaya.

 

Sa lamesa na kung saan tahimik din ang tasa ng kape,

At tayo nagkakahiyaan dahil pinagpawisan ang hangin kagabi.

At ang misteryo ng mapa ng ating katawan, batid na.

 

Unang tikim, tumatak sa aking mga litid,

Tiyak aking hahanapin,

Ang hilatsa ng sarap at ang klasikal ng hinghing,

Mawawala banta ng panginginig sa gabi,

Ibang klaseng init pag ika’y wala… ang aking kumot

 

Pero tawad kailangan kong hingin,

Pero umalis ka maging ang init ng kape,

Na ‘di ko man lang nasambit patawad,

Hintayin na lang natin muling lamig

Baka duon umiyak ako habang nagsasanib

Ang init at lamig.

 

Tawad kailangan kong hingin

Para makaulit para muling matikman ang panandaliang langit.

 

Natanto ko ang mga kaisipang ito isang gabi,

At oo inaamin ko, nais kong maglasing hanggang lumawa aking bituka.

 

No comments:

Post a Comment