Nancy, aanhin mo ang patalim?

Ingatan mo ang patalim Nancy,

Baka humalo ang dugo mo sa bawang,

At maging impyerno ang pait

Pag nahaluan pa ng karbon ang pagkain.

 

Nancy, wag kang maglalaro ng apoy,

Nakasusunog ng kaluluwa iyan at nakapapanakit ng pusod

Ang sabi ng hanging umiikot sa tuktok ng ulo

Ng dalagang laging basa ang pink na labi.

 

Sumisigaw ang takure,

May tigdas ang karots at patatas,

Nalulunod sa tubig ang tokwa,

Habang gumagpang ang mga langgam

Malapit sa paanan ni Nancy

papunta sa isang nakabulagtang piping ipis.

 

Ingatan mo ang patalim Nancy,

Baka sugatan mo ang sarili mo,

Salamin ang mga plato,

Ngunit ‘di nag-aayos ng buhok ang dalaga,

Ang oras niya ay selda sa kusina.

 

Nancy, ang patalim ay para sa patatas at karots,

Alam nating lahat na pula ang kamatis at dugo…

May sayawan daw sa sentro mamaya

Ang kalabit sa iyo ng cellphone ng kapitbahay,

Ngunit granada ang pinto pagsapit ng gabi.

 

Nancy, bitiwan mo ang patalim

Kapag tapos ka ng magluto pag gabi.

Meron kayang tao sa labas ng bahay?

Minsan natanong mo sa makulit na alingawngaw

Na laging kumikiliti sa iyong isipan…

Pinatay mo ang bumbilya

At umungol kasabay ng mga kumakalampag na basurahan sa labas.

 

Walang kasalanan ang mga asong ligaw

Kung nagiging maingay ang tahimik na gabi…

Alam naming alam mo ‘yan Nancy.