Pulang langit sa bumbunan ko,
Tumatanda ako ngunit ‘di ang anino ko
Ang mga nasusunog na kalye na nasa harapan at likuran ko
mga mapa sila ng aking puso,
pusong ‘di nagsasawa sa pagtampisaw sa tubig ng kamusmusan.
Mas matanda ako dati kaysa ngayon,
Naiintindihan ko na kasi na ang lahat ay bula,
Napadaan lang ako rito,
Napadaan upang mag-iwan ng bulaklak.
Ikinasal ako sa pagnanais na maging mabuting tao
At yun ang nagpapabata sa akin
Aking sarili aking isip
na minsa’y mistulang ‘di ko pag-aaari
No comments:
Post a Comment