Tumatanda ako sa mga gabi na ika’y wala
Na nagpaparupok sa ‘king mga buto
Dahil sa paglaslas ng hangin
Maging sa isip.
Mabigat ang biyahe ng kutsara’t tinidor sa ‘king bibig,
Ang plato ng hapunan minsa’y aking natabig,
S a upuan, perpetwal pa rin akong nanalangin.
Di tulad ng pagkauhaw sa tubig
Ang pangungulila ko sa iyo,
Panlalamig ko’y disyerto
Na presensya mo lamang ang makatitighaw.
Pag-ibig mo’y narito lang alam ko,
Ibinalita sa akin ng hangin
At ng labi kong basa,
Ngunit wala pa rin akong magawa
Kundi ang namnamin na muna
Katamisang bunga ng pangungulila
Sa pamamagitan
Ng pagsulat ng mga
No comments:
Post a Comment