Patumbalik sa Tamis

Gabi, nais ko na namang lakarin ang iyong kahabaan

Listo sa halik ng aking tsinelas

Sa mga makikitid na kalye, abenida, eskinita

Ng Tabaco, mula nang ika’y ginawang siyudad.

 

Nugnit ‘di ko rinig ang sadsad

Pagkat isip ay humahalik sa tunog ng tamis

Ng mga banal na Pangalang binibigkas ng aking bibig:

 

Hare Krishna

Hare Krishna

Krishna Krishna

Hare Hare

 

Hare Rama

Hare Rama

Rama Rama

Hare Hare

 

Sa paggapang muli ng aking mga daliri

Sa aking Tulsi 108 beads,

Manaka naka’y titingin sa paligid

Ngingiti tatango ‘pag may kakilalang nabanaag

Pero isip ay nakahalik pa rin sa tunog

 

Na mahinay at masuyong

Sinasambit ng aking labi at pusong

Luoy, tuklap-tuklap,

Nag-aalab ang pitang humigop ng nektar

Na pampalis ng kaba

At pampakalma ng pandama.

 

Kundi pa ako marahang naguhitan sa leeg

Na matalas manipis malamig mahabang bagay

Isang gabi ng Oktubreng giniginaw,

Alas-Onse, eladong bombilya ng mga ilaw-lansangan ng Tomas Cabilles,

Sinaklot ng garalgal na tinig na sumulpot mula sa likod

Ang tangan kong Nokia 3310

At iniwan akong ‘di makadakot ng hininga.

 

Kung hindi pa…

King hindi pa iyong nangyari

‘di ko pa maaalalang panandalian lang ang lahat

Tulad ng paglakad sa gabi.